شبیه چشمهای تو پر از گناه می شوم ***  میان ظلمت شب قبیله ماه می شوم

به آتش سکوت خود تو را مذاب می کنم ***  و شعله شعله ی تن تو را پناه می شوم

خدا,زمین,گناه,عشق,من وتو,ببین چطور *** به خاطر غرور تو زیاده خواه می شوم

هوا نمی رسد به خلوت زمین بدون تو *** نفس,نفس تو را کشیده ام که آه می شوم

هزارو یک شب گناه من تویی و باز من *** که شهرزاد قصه های شام گاه می شوم

در این قماربازی سیاه و روشن جهان *** فقط به خاطر رخ تو باز شاه می شوم

همیشه اقتدا به حضرت جنون نموده ام *** خیال کرده ای که با تو سر به راه می شوم!


شعر از نرگس کاظمی زاده